Op weg naar Compostela: Dag 19 - 22: Boadilla

In Castrojeriz heb ik een klik gemaakt. Nadien heb ik mij niet meer gehaast wanneer ik aan het wandelen was maar gewoon genoten. Ik wandelde wat trager, maar nam wat minder pauzes. Wanneer ik vertrok uit Boadilla moest ik Suzanne gedag uitzwaaien want zij zou een bus naar Leon namen en vandaar uit verder wandelen. Deze dag had ik de keuze om de te kiezen voor de originele camino of een variant. De originele camino liep bijna heel de dag langs een autoweg, dus de de keuze was gemakkelijk :) Enige probleem was dat de gele pijlen mij op een bepaald moment leiden naar de originele camino. Dus ik heb nog een groot stuk van de dag langs een weg mogen wandelen. Toen ik aankwam in Carrion de los Condes zag ik Mauriscio terug. Dat was een blij weerzien. Die avond verbleven we in een christelijke herberg met nonnen als hospiteleros. Het was echt een ongelofelijke ervaring. Er was een heel speciale pelgrimszegening aan het einde van de mis. Ik heb ook een Belgische maaltijd klaargemaakt voor de Zuid-Koreanen die ik in Carrion terug ontmoet heb. Ik heb ze eens laten proeven van een goede bruine Grimbergen: Het was fantastisch om hun gezichten te zien wanneer ze het bier proefden :) De dag erna voelde ik me goed in mijn sas. Ik was zeer vroeg vertrokken (6u) en de kilometers gingen er goed door. In het begin van de dag liep ik over een 12km lange oude romeinse weg, de Via Aquitana. Uiteindelijk ben ik nog ver gegaan en aangekomen in Sahagun. Daar zag ik de twee Christine's terug en andere bekenden. De gemeentelijke herberg in sahagun was een oud gerestoreerd gebouw. De dag nadien had ik mezelf verplicht om niet evenveel kilometers te doen als de dag ervoor. Ik voelde me goed, maar de weg is nog lang :) Deze dag had ik de keuze om de hele dag over een alternatieve camino te wandelen, die bijna niemand nam dus die zou heel rustig en eenzaam zijn. Super, dus die nam ik dan ook. Kristin kwam ik onderweg tegen en we wandelden samen verder. Het was een heel lang stuk zonder iets. Zelfs geen waterpunt. Maar het was ongelofelijk mooi en fantastisch om eens geen pelgrims tegen te komen :). Tegen de middag zouden we aan moeten komen in Reliegos, maar er kwam maar geen dorpje op onze weg. De camino waar we op aan het wandelen waren leek ook een hele oude. De weg was bijna helemaal overgroeid. Maar alle pijlen waren er nog steeds, dus we wisten dat we op een of andere camino zaten. Uiteindelijk kwamen we aan in Mansilla. Een dorpje verder dan Reliegos en hierdoor heb ik dus ongeveer evenveel kilometers gedaan als de dag ervoor. Het was wel een tof weerzien met heel wat vrienden: de Mexicaanse meisjes, enkele Fransen en een Poolse. Omdat ik dus twee dagen veel gewandeld had, is dus mijn afstand naar Leon verkleind geraakt en moest ik de dag erna slechts 19km wandelen. Tegen de middag kwamen we dus al aan in Leon. Heel mooie stad, met een prachtige binnenstad. Een bezoekje waard dus. Vanaf Sahagun heb ik trouwens ook de helft van de camino al gewandeld. Nu nog slechts de andere helft en we zijn in Santiago :).